ฉัน / มูราคามิ และ ความเงียบเหงาของสปุตนิก

ศาสดาเบสเซลเลอร์ / ความเหงา และสาวน้อยเดียวดายที่เหมือนตายไปแล้วคนหนึ่ง สามคน สามสิ่ง เดินทางมาพบกันในเทศกาลหนังสือที่คึกคักที่สุดของปี มันไม่ใช่ความบังเอิญ เพราะฉันได้เตรียมการมันไว้แล้ว

cr. = atrozconleche.com

ต้องกล่าวว่าการเดินทางของหนังสือมูราคามิเหมือนดาวเทียมที่ถูกยกสูงขึ้นไปบนฟ้า การเดินทางด้วยความเร็วเป็นปีแสง อาจใช้เวลายาวนานต่างกันบนอวกาศที่ดาวแต่ละดวงมีแรงดึงดูดไม่เท่ากัน เวลาที่หนังสือมูราคามิเดินทางมาสู่สายตาฉัน จึงเหมือนยาวนานหลายร้อยปีเมื่อเทียบกับคนอื่น กว่าจะได้อ้าปากคุยกับเขารู้เรื่อง หนังสือเล่มใหม่ๆ ก็ออกทยอยวางแผงมากมาย

หนังสือเล่มแรกที่ฉันได้ทำความรู้จักกับบางเสี้ยวของความเดียวดายคือ Sputnik Sweetheart หรือชื่อฉบับแปลไทยว่า “รักเร้นในโลกคู่ขนาน” ซึ่งเป็นหนังสือเล่มเล็กๆ ที่จู่ๆก็เหมือนมีพลังงานดูดฉันให้เข้าหา

ฉันมักเลือกหนังสือจาก “โหงวเฮ้ง” เพราะไม่รู้จะเรียกความรู้สึกแบบนั้นว่าอะไร มันใกล้เคียงกับความรู้สึกประทับใจหรือชอบพอในตัวใครสักคน ซึ่งอาจจะเกิดจากความรู้สึกจากสรีระ หรือความเป็นตัวตน หรืออย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันเลยยืมคำนี้มาใช้ เวลาที่รู้สึกเตะตากับหนังสือบนแผง ความรู้สึกต้องการและปรารถนา ผลักดันให้ฉันยอมสอยหนังสือเล่มนี้ในงานหนังสือที่ผ่านมา

หนังสือเล่าเรื่องราวของสุมิเระ หญิงสาวผู้อยากเป็นนักเขียน และลุ่มหลงมัวเมาอยู่กับความฝัน สับสนและเคว้งคว้างจนกระทั่งพบกับ “มิว” หญิงสาวสูงวัยกว่าที่ทำให้เธอคลั่งไคล้ เธอเรียกมิวว่า “สปุตนิก สวีทฮาร์ท” และเฝ้ามองว่าสักวันจะเป็นให้ได้อย่างมิว ฉันอ่านมาถึงกลางเล่มก็เกิดคำถามขึ้นมา แท้จริงแล้วคนที่ควรถูกเรียกว่า สปุตนิกที่รัก นั้น ควรจะเป็นมิวหรือสุมิเระกันแน่? เพราะท่ามกลางทะเลปรารถนา สุมิเระกำลังลอยเคว้งคว้าง แต่ไม่เปล่าดาย เพราะมีชายหนุ่มอีกคนกำลังจ้องมอง และรอคอยอยู่ไม่ไกล…

เพียงแค่ครั้งแรกที่อ่าน ฉันรู้สึกเช่นเดียวกับสุมิเระ อาจเพราะจุดร่วมที่ฉันเเองก็ใฝ่ฝันอยากเป็นนักเขียนเช่นเดียวกันกับเธอ หนำซ้ำยังอยู่ในช่วงวัยเดียวกัน ฉันเหมือนดาวเทียมที่ถูกส่งออกไปลอยเอกเขนกในท้องฟ้าที่กว้างไกล โดยที่ไม่รู้ว่าจะต้องเดินทางไปจนถึงเมื่อไร ความอ้างว้างนั้นผลักดันให้ฉันถูกดีดออกจากโลกที่เคยอยู่ ไปสู่สิ่งที่อันใหญ่กว่า แต่ก็มิได้โดดเดี่ยวอย่างน่าสะพรึงกลัว ฉันยังมีแรงดึงดูดเล็กๆผลักให้ยึดติดอยู่บ้าง

ฉันจะไม่พูดว่าในการเดินทางของสุมิเระ เธอได้พบกับจุดหมายปลายทางเช่นไร แต่เชื่อได้ว่าเธอได้พบข้อคิดที่น่าสนใจบนชีวิตที่แสนเรียบง่าย มูราคามิได้แทรกคำคมมากมายเพื่อแสดงทรรศนะที่มีต่อโลกของเขา ข้อความที่เขาอยากฝากถึง “คนเหงา” ที่รู้สึกโดดเดี่ยวทุกคน

ฉันจึงจะพูดว่า หากคุณรู้สึกว่าสับสน เคว้งคว้างและเหงาจับใจ หนังสือเล่มนี้จะทำให้คุณยิ่งเหงามากขึ้น จึงแนะนำให้หามาอ่าน เอ้า! เคยได้ยินหรือไม่? หนามยอก เอาหนามบ่ง เข้าใกล้ความเหงาของคุณให้มากขึ้น เรียนรู้มัน และลองมองโลกในอีกมุมหนึ่งดูบ้าง คุณอาจจะได้พบกับข้อคิดดีๆ ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เหมือนที่ฉันได้ลองสัมผัสโลกของมูราคามิจากหนังสือเล่มนี้

แน่นอนว่าฉันได้ถูกแรงดูดของเขา ดึงให้ติดตรึงอยู่กับข้อความเรียบๆ หากเฉียบคมบาดลึก รู้สึกตัวอีกทีคือฉันกำลังจะสั่งซื้อหนังสือเล่มอื่นๆ เพื่อเสพบรรยากาศเช่นนี้อีกครั้ง ความเรียบง่าย ฟุ้งเฟ้อสีเทาขมุกขมัว แต่สอดแทรกความเร่งเร้าอยู่นัยๆ และไม่รอช้าที่จะแนะนำแกมบังคับให้คนรอบตัวเริ่มอ่าน

นี่คือจำนวนหนังสือของฮารูกิ มูราคามิ นักเขียนชายที่เกิดจะฮิตขึ้นมาในหมู่นักอ่านฮิปสเตอร์ของไทยในช่วงหลังๆ อาจจะเพราะดีไซน์ของปก และความฟุ้งของมันที่ไม่แพ้ฟิลเตอร์ของโปรแกรมแต่งภาพ VSCO cam

– Hard-Boiled Wonderland and the End of the World [1985]
– Norwegian Wood / ด้วยรัก ความตาย และหัวใจสลาย [1987]
– Dance Dance Dance / เริงระบำแดนสนธยา [1988]
– South of the Border, West of the Sun / การปรากฏตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก [1992]
– The Wind-Up Bird Chronicle [1994–1995]
– Sputnik Sweetheart / รักเร้นในโลกคู่ขนาน [1999]
– รวมเรื่องสั้น after the quake [2000]
– Kafka on the Shore / คาฟกา วิฬาร์ นาคาตะ [2002]
– After Dark / ราตรีมหัศจรรย์ [2004]
– รวมเรื่องสั้น Blind Willow, Sleeping Woman [2009]
– 1Q84 / หนึ่งคิว แปดสี่ [2009–2010]
– Colorless Tsukuru Tazaki and His Years of Pilgrimage / ชายไร้สีกับปีแสวงบุญ [2013]
– รวมเรื่องสั้น Men Without Women [2014]

ยังมีบางเล่มบางเรื่อง ที่ยังหาข้อมูลได้ไม่ชัด เลยยังไม่ได้รวมมาไว้ในนี้ แต่เท่าที่ลิสต์มา กระเป๋าก็แทบเหือดแห้งซะแล้ว ว่าแต่จะเอาเวลาที่ไหนไปอ่านล่ะนี่ คงต้องขอพักจากบล็อกไปหาเวลาอ่านเพิ่มอีกสักเล่ม และขอลาไปด้วยวลีเด็ดบางส่วนจาก “ศาสดาเบสเซลเลอร์” ท่านนี้